Czorsztyn w jeziorze odbity
Na wysokiej górze na lewym brzegu Dunajca wznoszą się ruiny królewskiego zamku w Czorsztynie. Czorsztyn rozwinął się u stóp zamku wybudowanego przez króla Kazimierza Wielkiego w XIV w. jako strażnica królewskiego szlaku na Węgry. Zamek przez wieki był ważnym elementem w systemie obronnym południowych granic Polski. Kres jego świetności przyniosło uderzenie pioruna i spowodowany nim pożar. Zachowały się resztki murów obwodowych, dziedziniec zamku dolnego, baszta Baranowskiego, część pomieszczeń zamku średniego i fragment zamku górnego, na którym znajduje się platforma widokowa.
W połowie XIV w. Kazimierz Wielki, fortyfikując granice Polski, rozbudował XIII-wieczny gród w Czorsztynie. Zamek
rozbudowano jako przeciwwagę dla węgierskiej warowni Dunajec (Zamek w Niedzicy). Pierwotnie zwano go Wronin, lecz sprowadzeni na tutejsze ziemie niemieccy osadnicy nazwali go Szomstein, czyli Stercząca Skała. Po spolszczeniu pojawiło się określenie Czorsztyn. Według innej wersji – Czorsztyn wziął się od słów Czortowy Tyn (gród, mur). Według legendy w 1241 r. w zamku ukrył się przed najazdem tatarskim Bolesław V Wstydliwy wraz z żoną – św. Kingą.
Za czasów panowania Władysława II Jagiełły starostą czorsztyńskim był jeden z najsłynniejszych polskich rycerzy – Zawisza Czarny herbu Sulima, a zamek stojący przy trakcie handlowym z Węgier do Polski często odwiedzały ówcześnie ważne osobistości: Ludwik Węgierski, królowa Jadwiga czy Władysław III Warneńczyk, który tu właśnie żegnał matkę udając się na Węgry po węgierską koronę. W 1598 r. zamek został zdobyty, tym samym splądrowany, przez syna sławnego awanturnika Hieronima Łaskiego, wojewodę sieradzkiego Olbrachta Łaskiego. W połowie XVII w. w zamku bronił się Kostka Napierski, który rozpętał na Podhalu chłopski bunt. Podczas potopu szwedzkiego na zamku schronił się król Jan III Kazimierz, przekazując tu Jerzemu Lubomirskiemu skarbiec koronny. W 1769 r. zaś w Czorsztynie bronili się konfederaci barscy. Dotkliwy pożar zamku został spowodowany przez uderzenie pioruna pod koniec stulecia, w 1795 r. Ponieważ zabrakło majętnego zarządcy budowli, czorsztyński zamek szybko obrócił się w ruinę. Opuszczoną warownię zajęły władze austriackie, które w 1819 r. sprzedały ją Maksymilianowi Drohojowskiemu.
Rodzina Drohojowskich władała warownią od tego czasu rozpoczynając nowy okres w dziejach miasta, aż do 1945 r. Czorsztyn stał się miejscowością letniskową. Wieś u podnóża zamku zalano Jeziorem Czorsztyńskim
Jeziorem Czorsztyńskim. Po II wojnie światowej posiadłość trafiła w ręce państwa. Od lat 90. XX w. prace konserwatorskie i renowacyjne na zamku prowadzi Pieniński Park Narodowy
. Obecnie zamek zachowany jest jako trwała ruina, udostępniona zwiedzającym. W 1994 roku udostępniono do zwiedzania zamek górny. Później oddawano do użytku turystom kolejne fragmenty zamku. Obecnie można tu oglądać zamek górny, zamek średni oraz basztę Baranowskiego z tzw. „Zieleńcem”. W baszcie mieści się wystawa "Z biegiem Dunajca - od Czorsztyna do Krościenka. Pieniny na dawnej widokówce". W tzw. "kuchni" na zamku górnym wystawa o historii zamku i starostwa czorsztyńskiego oraz niewielkie lapidarium. Z Czorsztyna przy sprzyjającej pogodzie widać nie tylko Pieniny, ale też ośnieżone szczyty Tatr. Z okien baszty Baranowskiego podziwiać można panoramę Podhala, Gorców i fragmentu Pienin Czorsztyńskich. W 1996 r. rezerwat Zamek Czorsztyn o powierzchni 10,28 ha stał się częścią Pienińskiego Parku Narodowego.
Komentarze i oceny
średnia ocena ogólna: 5
|
Lutodar
16 Kwietnia 2017r. o 00:32
ocena ogólna
|
|
bialagwiazda1906
28 Marca 2017r. o 11:21
ocena ogólna
|
Galeria
