• W Kolbuszowej urodzili się m.in. książę Józef Paulin Sanguszko (marszałek wielki litewski od 1768 r.), Marian Krzaklewski (przewodniczący NSZZ "Solidarność" w latach 1991–2002, założyciel i lider AWS, poseł) i Jan Bytnar (harcmistrz, podporucznik AK, bojownik Szarych Szeregów, bohater książki Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na szaniec").
• Kolbuszowa otrzymała tytuł Gminy Fair Play w latach 2004, 2005, 2007 i 2009.

Gmina położona jest w dogodnej lokalizacji na przecięciu szlaków komunikacyjnych Rzeszów - Radom i Leżajsk - Mielec - do Rzeszowa jest stąd 30 km, do Mielca - 27 km, Tarnobrzega - 45 km, Krakowa - 150 km, Warszawy - 285 km, do przejść granicznych w Medyce i Barwinku - 125 km.

13 grudnia 2009 r. wznowiono połączenie kolejowe Kolbuszowej z Rzeszowem i Tarnobrzegiem. Oprócz pociągu Rzeszów - Tarnobrzeg (Przewozy Regionalne) kursuje pociąg pośpieszny relacji Przemyśl - Szczecin przez Lublin i Warszawę (PKP Intercity).

styczeń

kwiecień

czerwiec

czerwiec

czerwiec

lipiec

lipiec

sierpień

wrzesień – m.in. konkurs na najsmaczniejszy przysmak ogniskowy

Kolbuszowa to miasto powiatowe w województwie podkarpackim, położone nad rzeką Nil, dopływem Przyrwy, na płaskowyżu Kotliny Sandomierskiej, na skraju Puszczy Sandomierskiej. W latach 1975–1998 miasto należało do woj. rzeszowskiego.

Kolbuszowa ma prawie 10 tysięcy mieszkańców.

Znajduje się tu Mielecka Szkoła Biznesu w Kolbuszowej i Zamiejscowy Wydział Biotechnologii Uniwersytetu Rzeszowskiego, a także Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia.

30 czerwca 2009 prawie 8 ha gruntu w Kolbuszowej włączono do Mieleckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Miastami partnerskimi Kolbuszowej są: Ploermel (Francja), Apensen (Niemcy), Cobh (Irlandia) i Cassino (Włochy).

Nazwę miejscowości dał jej dawny właściciel Kolbusz. W dokumentach pojawiła się pierwszy raz w 1503 r. Prawa miejskie Kolbuszowa uzyskała w XVII w. Wiódł tędy ważny szlak handlowy z Sandomierza do Przemyśla. Miasto podlegało rodzinie Tarnowskich, jako część powiatu sandomierskiego. Tutejsza parafia należała do diecezji krakowskiej, po 1786 r. przeszła pod zwierzchnictwo biskupów tarnowskich.

W okresie zaborów w granicach Austro-Węgier Kolbuszowa wchodziła w skład cyrkułu rzeszowskiego, od 1867 r. była już siedzibą starostwa powiatowego. W 1866 r. miasto przyjęło niezwykły na polskich ziemiach herb z krzyżem greckim, gwiazdą Dawida i splecionymi dłońmi. Pierwsi Żydzi osiedlali się tutaj bowiem już w XVII w., zajmowali się handlem, rzemiosłem, prowadzili gospody, a w poł. XVIII w. stanowili połowę ludności miasta.

9 września 1939 r. doszło tu do dwudniowej bitwy z oddziałami niemieckiej 2 dywizji pancernej, co oczywiście nie zapobiegło okupacji hitlerowskiej. We wrześniu 1941 r. Niemcy utworzyli getto, zamykając w nim 2,5 tys. miejscowych Żydów. Rok później wszystkich wywieźli do getta w Rzeszowie, a stamtąd do obozów zagłady. Działające w czasie II wojny światowej w Kolbuszowej i okolicach oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich przyczyniły się do ujawnienia tajemnicy rakiet V-1 i V-2, które Niemcy testowali na poligonie Blizna - Pustków. W lipcu 1944 r. w ramach akcji "Burza" miejscowy oddział AK zaatakował wycofujące się wojska niemieckie, zginęło kilkudziesięciu polskich żołnierzy, wtedy do Kolbuszowej wkroczyła „wyzwolicielska” Armia Czerwona.

W 1964 r. uruchomiono połączenie kolejowe Rzeszów – Głogów Małopolski – Kolbuszowa. W 1971 r. linię tę przedłużono do Nowej Dęby i Tarnobrzega, tym samym Kolbuszowa – po kilku dekadach starań - zyskała połączenie kolejowe praktycznie z całą Polską. 1 stycznia 1999 r. Kolbuszowa znów została stolicą powiatu

• Muzeum Kultury Ludowej – Park Etnograficzny
• Kolegiata Wszystkich Świętych
• Rynek, planty i zabytkowa studnia pośrodku
• Kirkut – ok. 50 zachowanych macew
• budynek dawnej synagogi, obecnie zawierający ekspozycję judaiców
• Pałac Lubomirskich w Weryni
• Poręby Dymarskie – drewniany kościół św. św. Stanisława i Wojciecha z 1656 r.
• Cmolas – drewniany kościół i Sanktuarium Przemienienia Pańskiego z 1674 r.