• W Koszalinie urodzili się m.in. Mirosław Okoński (piłkarz reprezentacji narodowej, mistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski), Kasia Cerekwicka (piosenkarka), raper Onil (Grzegorz Oniszczuk), Beata Pawlikowska (pisarka, podróżniczka, dziennikarka, tłumaczka, fotografka), Kuba Wojewódzki (dziennikarz, showman, satyryk), Mariusz Bonaszewski (aktor).
• Reni Jusis dorastała w Mielnie, uczyła się w Zespole Szkół Muzycznych im. Grażyny Bacewicz w Koszalinie w klasie fortepianu. W 1993 r. występowała na scenie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie w musicalu Fatamorgana.
• Pierwszą pracę dziennikarską w swoim życiu w 1970 r. w Polskim Radiu Koszalin podjęła Nina Terentiew – późniejsza wieloletnia szefowa TVP2, Dyrektor Programowy Telewizji Polsat. Tu także debiutowała Kasia Sobczyk w 1961 jako wokalistka amatorskiej grupy Biało-Zieloni, która działała przy WDK, która później w latach 60. odnosiła sukcesy na Festiwalu w Opolu.
• II Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Broniewskiego w Koszalinie ukończył m.in. Marek Kamiński – ur. w Gdańsku polarnik, podróżnik, żeglarz, autor książek, fotograf i przedsiębiorca, jedyny człowiek, który zdobył oba bieguny Ziemi w ciągu jednego roku bez pomocy z zewnątrz: 23 maja z Wojciechem Moskalem dotarł na biegun północny, a 27 grudnia 1995 r. zdobył samotnie biegun południowy.
• Po II wojnie światowej w Koszalinie stacjonowało kilkadziesiąt różnych jednostek i instytucji wojskowych, stacjonowały tu dywizje piechoty i artylerii, Wojska Ochrony Pogranicza. Krótko po wojnie Koszalin był siedzibą dowództwa Okręgu Wojskowego i Oficerskiej Szkoły Samochodowej. Teraz działa tu Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej i Centrum Szkolenia Sił Powietrznych im. Romualda Traugutta.
• W Koszalinie znajduje się największy w Polsce amfiteatr z widownią krytą stałym dachem dla 6 tys. osób.
• Zabytki Koszalina znajdują się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
• W latach 1911-1937 w Koszalinie kursowały tramwaje.

Miasto jest węzłem dróg krajowych: nr 6 Kołbaskowo (granica państwa) – Szczecin – Goleniów – Koszalin – Słupsk – Gdańsk – Łęgowo, nr 11 Kołobrzeg – Koszalin – Bobolice – Szczecinek – Piła – Poznań – Ostrów Wielkopolski – Lubliniec - Bytom i wojewódzkich nr 167 do Tychowa, nr 203 do Darłowa, nr 206 do Polanowa i Miastka.

Przez Koszalin przechodzi linia kolejowa Szczecin-Gdańsk, ma początek też linia do Goleniowa, przez Kołobrzeg i Trzebiatów. Szynobusem można dojechać także do Mielna. Stacja wąskotorowa jest nieczynna.

Planuje się reaktywację portu lotniczego Koszalin / Kołobrzeg w Zegrzu Pomorskim; w tej chwili służy on tylko aeroklubowi i Lotniczemu Pogotowiu Ratunkowemu.

Miasto posiada kompleksy sportowo-rekreacyjne (hala sportowa, sala judo, sauna, basen, skatepark), stadion "Bałtyk", halę sportową przy ul. Orlej. Klub Gwardia Koszalin ma oprócz tego swój stadion piłkarski i halę na 2000 miejsc. Na amatorów aktywnego wypoczynku czeka też boisko golfowe, lodowisko, korty tenisowe na 5 obiektach, 2 ścianki wspinaczkowe, park linowy "Trollandia", motopark oraz dwie kręgielnie MK Bowling - w Galerii Kosmos i w Galerii Emka.

przełom stycznia i lutego

przełom maja i czerwca

czerwiec

lipiec, znany w całej Polsce, w amfiteatrze

dziedziniec Muzeum – czerwiec

lipiec – wizyta rodaków – chórzystów z różnych stron świata

wrzesień

wrzesień

październik

Koszalin to miasto na prawach powiatu położone w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim , drugie miasto Pomorza Zachodniego, członek Nowej Hanzy, siedziba diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Leży na styku Wybrzeża Słowińskiego, Równiny Białogardzkiej i Równiny Słupskiej, w dorzeczu rzeki Dzierżęcinki, nad brzegiem nadmorskiego jeziora Jamno. Z centrum miasta do Bałtyku jest zaledwie 11 km.

Koszalin ma ponad 109 tysięcy mieszkańców.

Znajdują się tu teatry, kina, filharmonia, muzea, szkoły muzyczne, liceum plastyczne, a także ośrodki akademickie: Politechnika Koszalińska, Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna, Zamiejscowy Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, Wyższe Seminarium Duchowne, Koszalińska Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych oraz Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa.  Przez miasto biegną dwie drogi krajowe: nr 6 i nr 11.

W granice Koszalina wcielono wiele okolicznych miejscowości: Jamno, Łabusz, Sarzyno, Wilkowo czy Żabowo, dzięki czemu miasto dotarło już do jeziora Jamno i stało się jeszcze bardziej zielone - dużą powierzchnię zajmują parki i lasy: Park im. Książąt Pomorskich, las na Górze Chełmskiej, Las Bukowy, Jezioro Lubiatowskie ze ścisłym rezerwatem przyrody, rezerwat Bielica, Dolina Grabowa i wiele innych mniejszych parków i skwerów. W okolicach Koszalina występują złoża gazu ziemnego, ropy naftowej, borowiny, solanki i kredy.

Miastami partnerskimi Koszalina są: Albano Laziale (Włochy), dzielnica Berlina Tempelhof-Schöneberg, Schwedt nad Odrą, Neubrandenburg i Neumünster (Niemcy), Bourges (Francja), Fuzhou (Chiny), Gladsaxe (Dania), Kristianstad (Szwecja), Lida (Białoruś), Roermond (Holandia) oraz Seinäjoki (Finlandia).

Koszalin był słowiańskim osiedlem już w XII w. W 1214 r. pomorski książę Bogusław II założył koło Góry Chełmskiej wieś Koszalice, nadając prawa do niej klasztorowi w Białobokach k. Trzebiatowa. W 1248 r. wschodnią część ziemi kołobrzeskiej przejęli biskupi pomorscy, dając początek kościelnemu księstwu kamieńskiemu. 23 maja 1266 r. miała miejsce lokacja miasta na prawie lubeckim i ustanowienie w Koszalinie stolicy księstwa.

W połowie XIV w., po zakupie wsi Jamno, część jeziora, mierzei i grodu Unieście, Koszalin uzyskał dostęp do morza, co dało początek intensywnej wymianie handlowej z członkami Hanzy. Nowy gracz w handlu morskim oznaczał spadek dochodów dotychczasowych potentatów. Doprowadziło to do zatargów z Kołobrzegiem i Darłowem – m.in. w 1446 do zwycięskiej bitwy z Kołobrzegiem. W kolejnych wiekach zarazy i wojna trzydziestoletnia osłabiły miasto – w 1535 r. na dżumę zmarło 60% z 2,5 tys. mieszkańców. Mimo to, w 1582 r. udało się ukończyć zamek-rezydencję książąt pomorskich.

Po wygaśnięciu pomorskiego rodu Gryfitów w 1637 r. miasto przejął Ernest von Croy, a następnie margrabiowie brandenburscy. Rozpoczął się niemiecki okres w dziejach Koszalina. W 1718 r. miał miejsce tragiczny pożar, który strawił prawie 100% budynków i doprowadził do wieloletniej stagnacji. W 1816 r. Koszalin stał się stolicą jednej z trzech pomorskich rejencji Prus. W 1859 r. ukończono linię kolejową Koszalin – Stargard.

4 marca 1945 r. wkroczyła tu Armia Czerwona, w wyniku walk i fetowania kolejnego sukcesu przez Sowietów, zniszczenia sięgnęły 40% miasta. Władzę nad Pomorzem Zachodnim przejęła polska administracja. W 1945 r. władze kilka razy przenosiły siedzibę nowego województwa szczecińskiego pomiędzy Koszalinem i Szczecinem. W 1950 r. utworzono dwa osobne województwa: szczecińskie i koszalińskie. Po reformie gierkowskiej w 1975 r. województwo koszalińskie znacznie się zmniejszyło, a w 1999 r. zniknęło - Koszalin znalazł się w województwie zachodniopomorskim, mimo że część mieszkańców domagała się utworzenia województwa środkowopomorskiego z siedzibami władz w Koszalinie i Słupsku.

• gotycka Katedra Niepokalanego Poczęcia NMP
• Domek Kata z XV w. – Teatr Propozycji Dialog
• neogotycki kościół św. Józefa Oblubieńca
• ewangelicko-augsburska kaplica św. Gertrudy z lat 1382-1383
• cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny - wybudowana ok. 1300 r. jako kościół klasztoru cysterek, opuszczony w czasie reformacji i zrujnowany, odbudowany w latach 1602-1609 jako kościół zamkowy
• Pałac Młynarza i młyn z XIX w.
• kamienica gotycka z XIV w. - ul. Bolesława Chrobrego 6
• Pałac Ślubów –ul. Bogusława II 15
• fragmenty murów obronnych z XIV w.
• neogotyckie budynki Poczty Głównej
• Góra Chełmska (Krzyżanka) - jedna ze świętych gór Pomorza,XIX-wieczna wieża widokowa i kaplica-sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej
• Park im. Książąt Pomorskich
• Muzeum Wody przy ul. Żwirowej
• instalacja Płomienne Ptaki Władysława Hasiora przy Politechnice Koszalińskiej
• plaże: Gąski, Sarbinowo, Chłopy, Mielenko, Mielno, Unieście, Łazy